سرتو می كنی تو مينی بوس ، يه مينی بوس قديمی رنگ و رو رفته متعلق به دهه چهل كه درشم بزور باز و بسته می شه، سرك می كشی ميبينی همه صندلی ها پرشده با آدم هايی كه همه تو دلشون میگن ما كه نشستيم بی خيال بقيه كه وايستادن، ولی چاره ای نيست چون پول برای دربستی نداری و مينی بوس ديگه هم 45 دقيقه بعد میاد، ميری سوار ميشی كنار يكی از صندلی ها واميستی كه روش يه خانومه نسبتا جونی با پسرش نشسته ،چند لحظه بعد يه پيرزن با لهجه تركی از ته مینی بوس داد میزنه ( اين آگاراننده كوجاس پس، های آگا پسرجلو نشستی، يه بوگ بزن راننده بياد)
در مينی بوس دوباره بازميشه اين دفعه يك لشگر آدم می ريزه تو، تو خودتو جمع و جور می كنی تا مردم رد شن بعد دوباره پيرزنه شروع می كنه (عجب اين آگاراننده آدم پدرسوخته ايه ، آگا پسر بوگ بزن بريم خونه گشنمونه)
مينی بوس حركت ميكنه تو دستاتو قفل ميكنی تو ميله ها ی بالا سرت بعد از مدتی احساس می كنی كسی از پشت دستاشو می چسبونه رو رونای پات بر می گردی نگاش میكنی ميبينی يه مرده جونی با كيف سام سونت و كاپشن چرمی وايستاده ، با خودت ميگی بابا اينكه آدم حسابيه حتما اشتباه كردی، كمی جابه جا میشی خودتو جمع و جور میكنی ولی اين دفعه نه تنها دستهاشو بلكه كاملا نيم تنه به پايينشو می چسبونه پشت كپل های تو ، تو داغ میكنی انگار آب جوش ريخته باشن تو تنت احساس میكنی لختت كردن دارن تو ملاعام بهت تجاوز میكنن حالا هی تو دلت بهش فحش میدی ولی چون آدمی خجالتی هستی حتی ديگه برنمی گردی نگاش كنی،از شانست همون موقع اون مادر و پسربچه پياده میشن و تو با يه دختره ديگه ميشينی رو صندلی، يه نفس راحت میكشی
و بغضتو غورت ميدی، حالا تو راحت رو صندلی نشستی بی خيال بقيه كه وايستادن
چند دقيقه كه می گذره صدای جيغ و داد يه زن ميان سالی رو ميشنوی كه صندلی پشتيه تو نشسته (مرديكه بی شعور،حروم زاده بی خواهر مادر)همون مرد است ، چند قدمی كنار میره و بی هيچ معذرت خواهی تو ايستگاه بعدی پياده میشه
بلافاصله زن ميان سال شروع ميكنه(آره من ديدم اون مرديكه خودشو چسبونده بود به اين دختره اين دختره هم كه حتما از خدا خواسته، چی بگم والا حتما فكر كرده همه مثل اين دخترن)
حالا تو سرتو تكيه ميدی به شيشه آروم اشكاتو پاك میكنی و تاسف می خوری نه تنها برای جامعه مريض اطرافت بلكه بيشتر برای خودت كه در بدترين شرايط سكوت كردی ...........
در مينی بوس دوباره بازميشه اين دفعه يك لشگر آدم می ريزه تو، تو خودتو جمع و جور می كنی تا مردم رد شن بعد دوباره پيرزنه شروع می كنه (عجب اين آگاراننده آدم پدرسوخته ايه ، آگا پسر بوگ بزن بريم خونه گشنمونه)
مينی بوس حركت ميكنه تو دستاتو قفل ميكنی تو ميله ها ی بالا سرت بعد از مدتی احساس می كنی كسی از پشت دستاشو می چسبونه رو رونای پات بر می گردی نگاش میكنی ميبينی يه مرده جونی با كيف سام سونت و كاپشن چرمی وايستاده ، با خودت ميگی بابا اينكه آدم حسابيه حتما اشتباه كردی، كمی جابه جا میشی خودتو جمع و جور میكنی ولی اين دفعه نه تنها دستهاشو بلكه كاملا نيم تنه به پايينشو می چسبونه پشت كپل های تو ، تو داغ میكنی انگار آب جوش ريخته باشن تو تنت احساس میكنی لختت كردن دارن تو ملاعام بهت تجاوز میكنن حالا هی تو دلت بهش فحش میدی ولی چون آدمی خجالتی هستی حتی ديگه برنمی گردی نگاش كنی،از شانست همون موقع اون مادر و پسربچه پياده میشن و تو با يه دختره ديگه ميشينی رو صندلی، يه نفس راحت میكشی
و بغضتو غورت ميدی، حالا تو راحت رو صندلی نشستی بی خيال بقيه كه وايستادن
چند دقيقه كه می گذره صدای جيغ و داد يه زن ميان سالی رو ميشنوی كه صندلی پشتيه تو نشسته (مرديكه بی شعور،حروم زاده بی خواهر مادر)همون مرد است ، چند قدمی كنار میره و بی هيچ معذرت خواهی تو ايستگاه بعدی پياده میشه
بلافاصله زن ميان سال شروع ميكنه(آره من ديدم اون مرديكه خودشو چسبونده بود به اين دختره اين دختره هم كه حتما از خدا خواسته، چی بگم والا حتما فكر كرده همه مثل اين دخترن)
حالا تو سرتو تكيه ميدی به شيشه آروم اشكاتو پاك میكنی و تاسف می خوری نه تنها برای جامعه مريض اطرافت بلكه بيشتر برای خودت كه در بدترين شرايط سكوت كردی ...........
